Niezwykle ciekawa jest architektura chińska. Większości osób kojarzy się ona z dachami, które mają charakterystycznie wygięte w górę narożniki. Wbrew temu co mogłoby się wydawać taki układ dachu to nie wynalazek chiński. Na tereny Chin dachy takie przywędrowały z Azji Południowo – Wschodniej. Pojawiły się w Chinach za czasów dynastii Song. Początkowo dachy chińskich budynków miały klasyczne proste kształty. Nowy rodzaj dachu cieszył się jednak wielką popularnością i bardzo szybko się rozprzestrzeniał. Chińskie budynki wznoszono wykorzystując na ogół cegłę lub drewno. Z tego też powodu z najdawniejszych okresów chińskiej architektury nie zachowało się praktycznie nic. Podstawowe cechy chińskiej architektury pochodzą z okresu Song oraz Tang. Do cech tych zalicza się przede wszystkim asymetrię, która obecna jest w typowym chińskim budynku. W budynkach takich jak świątynie czy pałace można dostrzec rzędy kolumn, które wysunięte są przed fasadę budynku. Bardzo często można spotkać także ażurową ściankę, która zasłania główne wejście do budynku. Według wierzeń Chińczyków ścianka ta ma przeszkodzić złym duchom, które chcą wtargnąć do domu. Duchy te potrafią bowiem poruszać się tylko w linii prostej i nie ominą żadnej przeszkody. Dachy w chińskich budynkach mogą mieć kilka kondygnacji. Bardzo często dach wsparty jest na belkach, które mają niezwykle ozdobne zakończenia.
Ciekawa architektura chińska
