Architektura starożytnej Grecji

Architektura starożytnej Grecji

Mówiąc o architekturze nie sposób wspomnieć o architekturze starożytnej Grecji. Budynkiem, który jest najbardziej charakterystyczny była świątynia. Wzorem podstawowego typu śiątyni greckiej był megaron, czyli prostokątny budynek, który wyposażony był w jedną izbę i przedsionek. Budynek ten w kulturze mykeńskiej obecny był jako dom władcy. Pierwsze świątynie greckie, czyli te pochodzące z okresu archaicznego, budowano z wykorzystaniem drewna i suszonej cegły. Już w VII wieku zaczęło zamiast konstrukcji drewnianej używać kamienia dzięki czemu świątynie zaczęły nabierać monumentalnych rozmiarów. Świątynia grecka była uważana za dom, w którym mieszka bóstwo. Wierni nie wieli więc do niej wstępu. Wierni gromadzili się przed wnętrzem świątyni. Dlatego też w greckich świątyniach dekoracja koncentrowała się na części zewnętrznej. Na ogół greckie świątynie umieszczano na podwyższeniu, które składało się z trzech stopni. Dzięki takiemu zabiegowi świątynia wydawała się jeszcze większa. Architekci greccy mieli doskonale opanowany swój fach. Doskonale nauczyli się wykorzystywać złudzenia optyczne. Przykładem takiego wykorzystania złudzeń optycznych jest na przykład zastosowanie lekkiego wybrzuszenia w przypadku płyt, na których stawiano świątynię. Lekkie wypukłości stosowane były także w belkowaniach.