Styl romański w architekturze

Styl romański w architekturze

W architekturze wskazać można kilka stylów. Jednym z nich jest styl romański, który kojarzy się przede wszystkim ze sztuką sakralną. Styl romański obecny był w sztuce w okresie średniowiecza. Obejmował swoim zasięgiem Europę Zachodnią oraz Środkową. Nazwa stylu romańskiego zrodziła się jednak dopiero na początku XIX wieku. Jej autorami byli francuscy historycy, którzy w ten sposób chcieli podkreślić związek tego stylu architektonicznego z rzymską cywilizacją. Styl romański wiąże się przede wszystkim z budową monumentalnych kościołów. Z pewnością przyczyniły się do tego liczne pielgrzymki, które były efektem rodzącego się wówczas kultu świętych. Głównym materiałem, który używany był do wznoszenia kościołów był kamień. Na terenach, na których kamień był trudno dostępny wykorzystywano cegłę. Styl romański charakteryzuje się znaczną grubością murów, w których osadzone były niewielkie okna oraz równie nieduże drzwi. Dzięki takiemu rozwiązaniu kościoły w okresie sporów wojennych stawały się twierdzami, które było niezwykle ciężko zdobyć. Jednak jako miejsca kultu przytłaczały ogromnym ciężarem i niezwykle mrocznym wnętrzem. Budowle sakralne budowane zgodnie ze stylem romańskim wznoszone były na planie krzyża łacińskiego. Dłuższa linia krzyża zawsze leżała na osi wschód – zachód. To właśnie wzdłuż tej osi leżała główna nawa. Po obu stronach nawy głównej leżały dwie nawy boczne.