Styl barokowy w architekturze
Jednym z bardziej oryginalnych stylów architektonicznych, który na dodatek przez lata wzbudzał wiele krytyki i kontrowersji jest styl barokowy. Pojęcie baroku pojawiło się w wieku XVI. Początkowo pojęcie to oznaczało coś dziwnego i niezwykłego. Warto wspomnieć, że nie miało raczej wydźwięku pozytywnego. Styl barokowy ma wiele cech, które z łatwością pozwalają go odróżnić od pozostałych stylów architektonicznych. Przede wszystkim styl ten można określić jako styl dynamiczny, w którym obecny jest ruch i napięcie. Architektura barokowa wydaje się być niezwykle przytłaczająca. Efekt taki osiągniętą przez budowanie budowli niezwykle monumentalnych oraz spiętrzenie kompozycji. W architekturze barokowej nie dostrzeżemy równowagi. Zamiast tego zauważymy jeden dominujący element, któremu podporządkowano wszystkie pozostałe elementy kompozycji. Architekci barokowi bardzo dobrze operowali światłocieniami. Chętnie sięgali także po formy wybujałe. Architekci barokowi czerpali z architektury klasycznej. Byli jednak od niej dużo bardziej bogatsi, tworzyli dzieła o wiele bardziej skomplikowane. Wzorce, z których czerpano traktowano bardzo luźno. Doskonałym przykładem budowli barokowej jest słynna fontanna di Trevi, która cieszy się wśród turystów ogromną popularnością. Twórcą tej słynnej budowli jest Niccolo Salvi.
