Problematyka mieszkań socjalnych na usamodzielnienie młodzieży
We wszystkich miastach oraz mniejszych miejscowościach znajdują się ośrodki wychowawcze dla dzieci i młodzieży nie posiadających własnych rodzin. Takie domy dziecka stanowią instytucje publiczne, które zapewniają dzieciom warunki bytowe i możliwości rozwojowe. W zakresie działania placówek opiekuńczych pozostaje również przygotowanie dzieci do samodzielnego życia w społeczeństwie. Proces ten należy bowiem do rodziców, których owe dzieci nie posiadają. Władze posiadają mieszkania, w których młodzież uczona jest gospodarowania własnymi środkami oraz wspólnego życia w grupie. W mieszkaniach tych pozostaje bowiem kilkoro podopiecznych ośrodka, którzy ukończyli już pełnoletniość i rozpoczynają samodzielne życie. Nieruchomości przeznaczone na realizację owych celów społecznych nie różnią się niczym od innych nieruchomości. Są to mieszkania położone w blokach, a nie specjalnych miejscach odosobnionych. Młodzież prowadzi samodzielne gospodarstwo domowe, jest jednak systematycznie nadzorowana przez pracowników placówki. w ten sposób weryfikowane są ich postępy w przystosowaniu społecznym i życiowym. w związku z powyższym władze systematycznie zakupują nowe obiekt mieszkalne dla swoich pociech. Jest to zakup przekazywany na rzecz konkretnej placówki opiekuńczej. Koszty utrzymania pokrywane są przez młodzież.
